دکتر حسین امامی

اين يادداشتم در روزنامه ايران در 2 آبان 1397 منتشر شد.

داستان ساده است. موسسات کنکور به دنبال منفعت مالی خودشان هستند. صدا و سیما هم همینطور. از سوی دیگر دغدغه خانواده ها هم کنکور شده است و هدف قبولی فرزندانشان. متاسفانه زندگی و آینده فرزندانمان به قبولی در کنکور گره خورده است.

بین صدا و سیما و موسسات کنکور که کتاب ها و بسته های آموزشی تولید می کنند یک بازی برد-بردی حاکم است و بازنده این داستان خانواده ها هستند. آنها به دنبال یک موسسه معتبر می گردند که نکته های کنکوری را با بیانی ساده ولی در عین حال جامع و مانع آموزش دهد. از این رو اضطراب و دلهره از قبول نشدن در کنکور، خانواده ای را سوق می دهد به سمت و سوی موسسات کنکور و کتابهای کمک آموزشی و تست زنی که عمدتا با قدرت و هیبت در صدا و سیما ظاهر می شوند. این شیوه همراهی رسانه ملی با کاسبان کنکور، این نیاز را در باور مردم به وجود آورده است که معلم و مدرسه و کتابهای درسی در برابر کتابهای کمک درسی ناتوانند و این را فراموش نکنید که البته این قدرت رسانه است که می تواند به راحتی مخاطب را فریب دهد.

بر اساس آنچه که در رسانه ها اعلام شده است برای هر نیم ساعت برنامه آموزشی تست زنی 25 میلیون تومان به تلویزیون پرداخت می شود. این شیوه برنامه سازی مشارکتی در مقایسه با پخش آگهی از رقم بسیار پایین تری برخوردار است. هم تلویزیون برنامه اش را پر می کند و هم موسسه ای هم پیدا شده است تا آن ساعت برنامه تلویزیون را با پرداخت مبلغی اندک تهیه کند. شبکه آموزش سیما هم که به قدری تنزل کیفیت پیدا کرده است که بخشی از برنامه هایش را به همین موسسات تست زنی و آمادگی کنکور واگذار کرده است. عمده این برنامه ها هم در ساعات پربیننده شبکه های مختلف تلویزیون پخش می شود و بر این اساس ماهانه حداقل 750میلیون تومان از سوی مافیای کنکور در اختیار رسانه ملی قرار می گیرد. بر اساس اعلام رسانه ها خانواده ها نیز 576میلیارد تومان کتاب کمک آموزشی می خرند و تیراژ این نوع کتابها در کشور جمعا بالغ بر 40 میلیون نسخه می شود. جالب تر اینکه سالانه 8هزار میلیارد تومان کلاسهای کنکور درآمد دارند.